hy    |   fr

Անճարակութիւն, ութեան

s.

inability, incapacity.

s.

Անճարութիւն. անհնարութիւն. անհրաժեշտ վիճակ.

Յանճարակութենէ (տպ. յանճարութենէ) կապանացն այլ ինչ ոչ կարաց, բայց զայս՝ զի զլեզուն ծամեաց եւ եթուք յերեսս պոռնկին. (Վրք. հց. ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անճարակութիւն անճարակութիւնք
accusatif անճարակութիւն անճարակութիւնս
génitif անճարակութեան անճարակութեանց
locatif անճարակութեան անճարակութիւնս
datif անճարակութեան անճարակութեանց
ablatif անճարակութենէ անճարակութեանց
instrumental անճարակութեամբ անճարակութեամբք