hy    |   fr

Անկերպաւոր

cf. Անկերպ.

adj.

Նոյն ընդ անկերպարան. անկերպ.

Ի բառաչ ձայնի բարբառոյ, որ անկերպաւոր՝ աննշանական։ Անիւք անկերպաւորք. (Նար. ՟Ժ՟Ե. ՟Կ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անկերպաւոր անկերպաւորք
accusatif անկերպաւոր անկերպաւորս
génitif անկերպաւորի անկերպաւորաց
locatif անկերպաւորի անկերպաւորս
datif անկերպաւորի անկերպաւորաց
ablatif անկերպաւորէ անկերպաւորաց
instrumental անկերպաւորաւ անկերպաւորաւք