not indigent, not in want.
ἁπροσδεής. non indigus, non egens. Որ չէ կարօտ իմիք. չունօղ զկարիս ինչ. ունօղ զամենայն պէտս կարեւորս առատութեամբ. ճոխ. աննուազ. ապէնիազ. բանի մը պակասութիւն կամ կարօտութիւն չունեցօղ, ունեւոր. եհթաճ՝ միւհթաճ օլմայան, իհթիյաճը եօգ, վարլը.
Անկարօտ է այլոց իրիք, եւ ինքնաբաւ անձին. (Փիլ.։)
Պարունական՝ անպարունակ, անկարօտ այլոց. (Դիոն.։)
Անկարօտ բնութիւն. (Պիտ.։)
Եթէ նախ քան ի մէնջ խնդրելն դու կարկառեսցես, անկարօտ ես. (Նար. ՟Խ՟Զ։)
Անկարօտ ի վտակացն ոռոգմանէ. (Պիտ.։)
Որ ի կերակրոց անկարօտ է. (Լմբ. սղ.։)
Որովայն անկարօտ թշնամանէ զառաջնորդականն. (Մաշկ.։)
Անկարօտ զրկօղ։ Անկարօտիցն հանգունաւոր (իբր անկարիք). (Նար. ՟Խ՟Ը. եւ Մծբ.։)
Փարթամաց անկարօտից. (Մխ. դտ.։)
Ընդ անկարօտիցն կոչնոց զի՞նչ շահիցիս. (Մանդ. ՟Զ։)
Իբր անկարօտական. անպակաս. լի. առատ. ուր չիք ինչ ինչ կարօտութիւն.
Անկարօտ լիութիւն, կամ արքայութիւն, գանձ, քաղաք. (Յճխ.։) (Ագաթ.։)
Անկարօտ բեղմնաւորութիւն, կամ բերկրանք, կեանք. (Պիտ.։)
Յըմպելիս անկարօտս. (Եղիշ. խր.։)
Մերթ՝ ոչ կարօտեալ. ոչ հեռացեալ.
Խոնարհեալ ի վերուստ, անկապուտ մնալով փառացն աթոռոյ, եւ անկարօտ դիմացն ծնողին իւրոյ. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
cf. ԱՆԿԱՐՕՏԱԲԱՐ.