to be unjust, to be unrighteous;
to sin, to fail in duty.
Զրկիլ, վնասիլ. կրել զանիրաւս. զրկանք քաշել. զարար՝ զուլում չէքմէք.
Զրպարտեցան, եւ ներեցին. անիրաւեցան, եւ ոչ հատուցին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 6։)
Եթէ անիրաւիմք եւս ի նոցանէ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե։)
Որ անիրաւի ի դիւացն. (Լմբ. սղ.։)
ԱՆԻՐԱՒԻՄ, եցայ. ἁνομέω. injuste ago. Անիրաւ եւ անօրէն գտանիլ. անօրինիլ. գործել զանպատեհս. ատալէթսիզլիք՝ ինսաֆսըզլըգ էթմէք.
Որ ի տարապարտուց անիրաւեցան յիս. (Սղ. ՟Ճ՟Ժ՟Ը. 78։)
Ոչինչ անիրաւիք հա՛րք սուրբք. (Լմբ. ատ.։)
Մեղաք, անօրինեցաք, անիրաւեցաք. (Դան. ՟Բ. 5.) (որպէս վնասել այլոց։)