ocular, witnessed by the eye;
visible, apparent;
— վկայ, eye-witness;
— ճշմարտութիւն, an evident truth;
visibly, seeing with one's own eyes.
αὑτόπτης, ἑπόπτης suis oculis videns, inspector, testis oculatus Ինքնին աչօք իւրովք տեսօղ. ինքնատես. իր աչքովը տեսնօղ. քենտի կէօզիւ իլէ կէօրէն.
Որք ականատեսք եւ սպասաւորք եղեն բանին։ Մեզէն եղեալ ականատեսք նորա մեծութեանն։ Ականատես եւ ականջալուր արդարն բնակեալ ի մէջ նոցա. (Ղկ. ՟Ա. 2։ ՟Բ. Պետ. ՟Ա. 16։ ՟Բ. 8։)
Վէմն անուանեալ հաւատոյ եւ զորդիսն որոտման ի մերձաւոր ականատեսացն իւրոց. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Զուարճացեալ լինէի յականատեսն գոլ հաւաստութենէ. (Պիտ.։)
Ուստի ԱԿԱՆԱՏԵՍ ԼԻՆԵԼ. αὑτοπτέω ispe meis ocuis cerno
Քահանայք անմտանան, եւ կանայք ականատես լինին (յարուցելոյն). (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)
Ինքնին թագաւորն ականատես լինէր իրացն յանդիմանութեան. (Եղիշ. ՟Բ։)
Որ ի բերանոյն լսէր, եւ կերպարանացն ականատես լինէր. (Ագաթ.։)
Իսկ ՟Ա. Յհ. ՟Ա. 1. Զորմէ լուաքն, որում ականատեսն իսկ եղեաք. յն. զոր տեսաք աչօք մերովք։
Եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17. Ոչ ձայնիւ միայն վկայեաց զնմանէ, այլ եւ ականատես եղեալ. յն. այլեւ աչօք։
Իբր՝ ականատես գոլով. աչօք տեսանելով. կամ առ ի տեսանել աչօք. կեօզ կէօրէ.
Ականատես իսկ փայլեցուցանէ զշնորհացն բարձրութիւն։ ԶԱստուածն ետես բան, եւ առընթեր բոլորեցունց ականատես եցոյց մատամբ. (Ագաթ.։ Պիտ.։)
ὁφθαλμοφανής oculis conspicuus Երեւելի ինչ՝ տեսանելի աչօք. ընդ տեսութեամբ ական անկեալ. ակներեւ. աչօք տեսնըւելու. կէօզէ կեօրիւնիւր.
Անտեսանելին՝ եղեւ ի միաւորութենէ անտի ականատես մարդկան. (Խոսրովիկ.։)
Չէ՛ ականջալուր եւ ականատես՝ սիրողացն զԱստուած պատրաստեալ փառքն։ Բանիւ լսեցեալն ականատես ասի։ Ականատես մեր ունելով զաստուածայնութիւն իւրեանց. (Երզն. քեր.։ Անյաղթ բարձր.։ Լմբ. պտրգ.։)
Ականատես ինչ ճշմարտութիւն։ Մօտ առ մեզ տո՛ւր, ականատեսի (յն. ակներեւ) տուր զնշանն. (Եւս. քր. ՟Ա։ Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)