adv.

ԱՆԱՇԽԱՏ ԱՆԱՇԽԱՏԱԲԱՐ ԱՆԱՇԽԱՏԱՊԷՍ. Առանց աշխատութեան եւ տարժանման. դիւրաւ. հեշտեաւ. ձրի. քիչ աշխատանքով. զահմէթսիզ, գօլայճա, ասանլըզըլա. ἁκόπως, ἁκινδύνως, ἁμογητί, sine labore, indefesse, nullo negotio.

Անաշխատ եւ երագ շինեալ։ Հարկքն անաշխատ առ քեզ ոչ եկեսցեն. (Խոր.։)

Անաշխատ կատարել, կերակրել, հնչել, ընդունել. (Պիտ.։ Արշ.։ Լմբ.։ Լծ. կոչ.։)

Անաշխատ ընկալաք զպատկերին արժանաւորութիւն. (Լծ. կոչ.։)

Ոչ անաշխատ փրկեցաք. (Տօնակ.։)

Անաշխատաբար կարօղ գոլով առնել. (Պրպմ.։)

Ոչխար առանց դրոշմի անաշխատաբար դրժի։ Մտաց շարժմունք անաշխատաբար կատարին. (Բրս. մկրտ. եւ Բրս. հայեաց.։)

Որ կարօղն են անաշխատաբար (կամ անաշխատապէս) տանել զմեզ ի դուռն երկնից. (Ոսկ. համբեր.։)

Անաշխատաբար գտցէ խնդրօղն. (Յհ. իմ. ատ։)

Առժամայն ուսեալք անաշխատաբար. (Մագ.։)

Դիւրաւ եւ անաշխատաբար գործեսցէ. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Պսակաւորս գործեաց զբազումս անաշխատաբար. (ՃՃ.։)