adj.

Առաւել կամ յոյժ օգտակար. օգտագոյն. շահեկանագոյն.

Ոչինչ օգտակարագոյն ի կեանս աշխարհիս քան զսիրելեաց բազմութիւն։ ո՛չ են՝ ո՛չ կեանք, ո՛չ գործք, որում ոչ է սա օգտակարագոյն։ առ օգտակարագոյնսն անձին. (Խոր. ՟Ծ՟Ա. 27։ Ածաբ. մկրտ.։ Ճ. ՟Ա.։)

Օգտակարագոյնք կան կենցաղոյս. (յն. մի բառ կենցաղ օգտակարագոյն) (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Չէ՛ ինչ անտեղի՝ կամ առաջին, կատարելոց յիմաստութիւն՝ յանկատարից ընդունել զօգտակարագոյն ինբան. (Շ. թղթ.։)