stoning, lapidation.
ՔԱՐԿՈԾՈՒԹԻՒՆ ՔԱՐԿՈԾՈՒՄՆ. λιθοβολία lapidatio. Քարկոծելն եւ քարկոծիլն. քարկոծանք. (իրօք կամ նմանութեամբ).
Հալածանք, մարտք, պատերազմունք, քարկոծութիւնք. (Ոսկ. գծ.։)
Փորձութիւնք եւ քարկոծութիւնք։ Լռեցից զմիջոց, որ լի է քարկոծութեանբ։ Զնախատանս քարկոծութեանն ժողովել վասն ճշմարտութեանն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։ Մագ. ՟Ծ՟Ե։ Լմբ. ժղ.։)
Որ զքարկոծումն յանձն առեր։ Զքարկոծումն յանձն էառ։ Օրինացն զգուշութիւն՝ ի քարկոծումն եւ ի քարկոծումն եւ ի սպանութիւն. (Շար.։ Լմբ. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քարկոծումն | քարկոծմունք |
| accusatif | քարկոծումն | քարկոծմունս |
| génitif | քարկոծման | քարկոծմանց |
| locatif | քարկոծման | քարկոծմունս |
| datif | քարկոծման | քարկոծմանց |
| ablatif | քարկոծմանէ | քարկոծմանց |
| instrumental | քարկոծմամբ | քարկոծմամբք |