adj.

chattering, prattling, tale-bearing, whispering, slanderous, back-biting.

adj.

φλύαρος nugator, stultiloquus, garrulus, frivolus ψίθυρος, ψιθυρίζων susurrus, -ro. (ի ձայնիցս՝ Քուս, յորմէ Քսու. եւ Փաս, յորմէ բամբաս. լծ. եւ յն. փսի՛թիրօս, որպէս եւ ֆա՛սգօ, ասել. թ. ֆասլ էթմէք, բամբասել) Շաղակրատ. շաղփաղփ. ընդվայրաբան. քրթմնջօղ. անդուռն բերան. առունկնճառ ցձանձրոյթ՝ հանդերձ բամբասանօք, փսփսացօղ.

Որ միայն դատարկք, այլեւ փասքուքս, եւ հետաքրքիրք, եւ խօսին՝ որ ինչ ո՛չ է պիտոյ. (՟Ա. Տիմ. ՟Ե. 12։)

Պղծէ զանձն իւր փասքուսն. (Սիր. ՟Ի՟Ա. 31։)

Փասքուս միանձունք պառակտեն զեղբայրս։ Մեղայ փասքուս լինելով. (Նեղոս.։ Մաշկ.։)

Զրպարտող, կամ փասքուս. (Մաքս. եկեղ.։)