s.

master, conqueror of the universe.

adj. s.

κοσμοκράτωρ mundi imperium obtinens, imperator. Աշխարհակալ. ինքնակալ. թագաւոր մեծ. եւ տէրութիւն նորա.

Տիեզերակալին աղեքսանդրի մակեդոնացւոյ։ Ինքնակալ եւ տիեզերակալ արքայ։ Ի սողոմոն տեսէ՛ք, թէ քանի տիեզերակալ թագաւոր էր. (Խոր. ՟Բ. 85։ Մագ. ՟Ա.։ Նար. երգ.։)

Գոռալով շարժէր զտիեզերակալ իշխանութիւն իւր. (Խոր. հռիփս.։)

Է եւ մականուն Յովհաննու սմբատայ արքայի բագրատունւոյ.

Ի ժամանակս սմպատայ հայոց արքայի տիեզերակալի. (Պտմ. վր.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Տիեզերակալեմ, եցի

Տիեզերակալութիւն, ութեան

Voir tout