s.

distinction, separation, division.

s.

ՏԱՐՈՐՈՇՈՒԹԻՒՆ ՏԱՐՈՐՈՇՈՒՄՆ. διορισμός, διορίσμα distinctio, definitio. Որոշումն. զատումն. սահման. զանազանութիւն.

Պէտս ունիլ առ տարորոշութեան մի մի ի զանազանութեանցն։ Առ տարորոշութիւն մի՛ առցես զսեռ ըստ այլում իրի տեսակ, եւ զտեսակ սեռ, այլ նոյնպէս։ Առ տարորոշութեան՝ թէ յառաջագոյն է սեռ քան զտեսակ. (Անյաղթ պորփ.։)

Ոչ է այս փոխարկութիւն, այլ տարորոշումն խառնեցելոցն. (Նիւս. բն. ՟Է։)

Կամ Արտաքսումն. արտասահմանութիւն.

Ելն ադամայ եւ տարորոշումն ի տենչալի դրախտէն. (Զքր. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տարորոշութիւն տարորոշութիւնք
accusatif տարորոշութիւն տարորոշութիւնս
génitif տարորոշութեան տարորոշութեանց
locatif տարորոշութեան տարորոշութիւնս
datif տարորոշութեան տարորոշութեանց
ablatif տարորոշութենէ տարորոշութեանց
instrumental տարորոշութեամբ տարորոշութեամբք