չ. ձ.

ՏԱՂԱՒԱՐԵՄ ՏԱՂԱՒԱՐԻՄ. σκηνόω . (որ ի սուրբ գիրս թարգմանի բնակել) tentorium figo, in tabernaculo ago, commoror, habito. տաղաւարի. բնակել. հանգչել իբր ի խորանի կամ ի հովանւոջ.

Բանն մարմին եղեալ՝ տաղաւարեաց ի մեզ։ Որ մարմին եղեւ, եւ տաղաւարեաց ի մեզ։ Համաքատակի ընդ խորանին աբրահամու, յորում տաղաւարեաց աստուած երկու հրեշտակօք։ Առ աբրահամ եկն, եւ ի խուղն տաղաւարեաց. (Ճ. ՟Գ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։ Բրսղ. մրկ.։)

Երկու հրեշտակօք տաղաւարեցաւ ընդ նմա։ Ընդ հովանեաւ ամենազօր խաչի քո տաղաւարիմք։ Ի սմին տան տաղաւարեսցի։ Ոչ միայն փարեցաւ բազմեալ, այլեւ բնակեցաւ տաղաւարեալ։ Խորան հովանւոյ սփռեաց, զի անյարկքն տաղաւարեսցին։ Մարմնով ի վերայ երկրի տաղաւարիք ... Յորժամ ի մարմնի տաղաւարէիք. (Լծ. կոչ.։ Խոսր.։ Նար.։ Սկեւռ. լմբ.։ Երզն. մտթ.։)

Եթէ ծովն իսկ արտաքս անկցի, առաջի կոյս նաւին տաղաւարելով, ի ծովին լուանալով զոտսն. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Տաղաւար լինել կամ բնակարան. եւ կամ հովանաւորիլ.

Բնակութեամբ որդւոյն յարդարեալ եւ տաղաւարեալ. (Նար. ձ։)