vn.

to supervene, to happen, to befall;
to descend, to come.

ձ.

ՎԵՐԱԳԱՄ ՎԵՐԱԳԱՅԻՄ. Ի վերայ գալ. ի վերուստ գալ. ի վեր գալ.

Առաւօտին մռայլն եւ շաղն, ի տապոյ արեգական՝ յորժամ փոքր ինչ վերագայ, բոլորովին անյայտ լինին. (Բրսղ. մրկ.։)

Թռուցեալ վերագայ ի բնակիլ (կամ վերագայի բնակիլ) ի տեղւոջն սրբութեան. (Շար.։)

Ի նոյն տաճար վերագային նշանին սրբոյ. (Նար. խչ.։)

Մահ ո՞ր իցէ դառնագոյն. որ յանօրինաց վերագայի. (այսինքն ի վերայ անօրինաց, կամ ի ձեռն անօրինայ). (Ոսկիփոր.։)