ն.

cf. ՎՐԻՊԱՑՈՒՑԱՆԵԼ.

Կերակրովն վրիպեաց զմարդն ի պատուիրանէն. (Լծ. կոչ.։)

Վրիպեսցին զթողութիւն ի լուսոյ անտի յանդգնութեան. (Պիտառ.։)

Ոչ կարէր վրիպել զնա յաստուածային գործոյ աղօթիցն. (Ոսկ. գծ.։)

Պօղոս վրիպէ զբամբասողն յարքայութենէ աստուծոյ. (Ոսկիփոր.։)

չ.

ՎՐԻՊԵՄ, եցի. չ., ՎՐԻՊԻՄ, եցայ. ձ. σφάλλω fallor, erro, labor διαπίπτω, παραπίπτω decido ἀμαρτάνω pecco, aberro ἁστοχέω aberro a scopo λανθάνω lateo եւ այլն. Վրէպ լինել. թիւրիլ. շեղիլ. խոտորիլ. սխալել. մոլորիլ. գթել. անկանիլ. յանցանել. մեղանչել. եւ Զերծանիլ. ի դերեւ ելանել. զրկիլ. պակասիլ. կասիլ. պատրիլ. խաբիլ.

Ի մազէ ոչ վրիպէին։ Ապրեցաւ յղի նոցա, եւ ոչ վրիպեցաւ։ Ոչ վրիպեաց բան մի յամենայն բանից։ Վրիպեցան խոտորեալք յունայնութիւն բանից։ Վրիպեցան ի հաւատոց անտի, կամ ի ճշմարտութենէն։ Եթէ վրիպեսցի եւ մեղիցէ ակամայ։ Յանցանիցէ կին, եւ վրիպիցի յաչաց առն իւրոյ.եւ այլն։

Վրիպեցեր ո՛վ սամփսովն ի ձեռն կնոջ ի յաղթութենէն. (Փիլ. սամփս.։)

Վրիպեաց ի սուրբ պսակէն։ Վրիպեցին ի սուրբ մահուանէն։ Ի հանդերձեալ հանգստենէն վրիպեցին. (Եղիշ. ՟Է. ՟Ը. եւ Եղիշ. խաչել.։)

Առ բազմածաղիկս բուրաստանաց ... որք եւ ոչ ի միոջէ կամիցին վրիպել, բազում անգամ յամենայնէ ի բաց անկանին. (Առ որս. ՟Դ։)

Կարծէին, թէ՝ եւ ի մտացն վրիպեալ իցէ. (Իսիւք.։)

Անցեալ է ըստ քանակութիւն, եւ վրիպեալ ըստ բժշկութիւն. (այսինքն անբժշկելի). (Նար. ՟Ե։)

Ոչինչ կամ ոչ այնպէս վրիպէ ի ճշմարտութենէ. (Սարգ. Լմբ. եւ այլն։)

Եթէ ոչ վրիպեսցիս ՛այսինքն խոտորեսցիս կամ ազատեսցիս) ի չարէ, ոչ աղաչեմ զտէրվասն քո. (Վրք. հց. ՟Ի։)

Անհանճար խնդրողն՝ յամենայնէ վրիպէ. (Իգն.։)

Զհետ յոռեացն եւ անպիտանեաց եւ սխալաւորաց եւ վրիպելեաց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։)