adj.

chasing, driving out, expulsive;
— լինել, to be driven out, banished, exiled.

adj.

Որ եւ ասի Ի բաց վտարական, Արտաքս վտարական. ἁποκριτικός, -κή expulsor, expultrix. Որ ինչ ունի զկարողութիւն վտարելոյ, ի դուրս կամ ի մի կողմն վարելոյ. արտաքսողական. քշօղ. սիւրէն.

Զյոքնաբեղուն կերակուրսն վտարական զօրութեամբն յիւրաքանչիւր անդամս առաքել։ Քարշողական զօրութեամբն խնդրէ, սոնյպէս եւ վտարական զօրութիւնն առաքէ. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)

Արտաքսումն աւելորդացն Ի բաց վտարականին զօրութեան է. (Նիւս. բն.։)

ՎՏԱՐԱԿԱՆ ԼԻՆԵԼ. Վտարիլ. վարիլ. քշուիլ.

Վտհարական լինէին յօտարութիւն. (Սարկ. հանգ.։)