s.

ՎԱՆՈՐԵԱՅՔ կամ ՎԱՆՕՐԵԱՅՔ, րէից, կամ եաց - ՎԱՆՈՐԱՅ կամ ՎԱՆՕՐԵԱՅ ՎԱՆՈՐԵԱՅՔ կամ ՎԱՆՕՐԵԱՅՔ. τὰ μοναστήρια monasteria. Վանք (յոքնակի). մենաստանք. որ եւ ՎԱՆԵՐ, ՎԱՆԵԱՐ, ՎԱՆԵՐԱՅՔ. եւ Վանից որեար, վանականք. վանքեր. յն. մօնասդի՝րիա. թ. մանաստըրլար.

Արդարեւ տուն սգոյ է վանորայն։ Վանորայովն իբրեւ պարսպօք եւ աշտարակօք ամրացեալ էին. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ։ Վրք. հց. ձ։)

Յորժամ տեսանէր ոք զվանօրեայն. (Աթ. անտ.)

Շինեցին վանորայս՝ ժողովեալ եղբարս։ Ի վանորայս եւ յեկեղեցիս։ Որ ի վանորայսն կարօտեալք են։ Ամենայն վանորէից։ Վասն վանորեացն (կամ վանորէից) միջագետաց. (Խոր. ՟Գ. 67։ Փարպ.։ Ճ. ՟Ա.։ Վրք. հց. ձ։ Վրք. ոսկ.։)

Ի լերինս սփռեալք վանորեայք։ Լինէր ի լերինն վանօրեայք. (Աթ. անտ.)

Վանորեայս շինէր. (Վրդն. լս.։)

Առաքեցին ի վանօրեայս եւ յանապատաւորս։ Բաշխեաց աղքատաց եւ ի վանօրեայս. (Հ=Յ. մարտ. ՟Ը.։ Հ=Յ. սեպտ. ՟Ի՟Թ.։)

Աձ կրօնաւորս՝ որ ի վանօրեայս։ Որք ի վանորեայս եւ ի մենաստանս բնակէք. (Շ. ընդհանր.։)

Եկեղեցեաց եւ վանօրէից։ Որք ի քաղաքաց վանօրեայս կամ յանապատս. (Մխ. դտ.։)