cf. Վայրիջիմ.
ՎԱՅՐԻՋԱՆԵՄ ՎԱՅՐԻՋԻՄ. Ի վայր իջանել. ստորիջանել. վայրաբերիլ.
Ոչ տայի խորհրդոց իմոց վայրիջանել. (Վրք. հց. ձ։)
Վայրիջեաց յանպարագրական ծոցոյ հօր էական բանն. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Որոշեալ մարմին իմացականէն ... վայրիջի յերկիր ծնող իւր (մահուամբ). (Եղիշ. հոգ.։)
Այսօր երկնայնոցն վայրիջեալ՝ տօնեն ընդ հողեղէնս. (Շար.։)
Ընդ բոլոր յաբէթեան ցեղասպանութիւնսն վայրիջեալ մինչ ի մերն թորգոմ. (Յհ. կթ.։)
Ի բարձրագոյն իմաստիցն վայրիջեալ ես գտանիմ. (Նար. ՟Հ՟Ա։)