adj.

Փայլեալ սպիտակութեամբ, սպիտակ փայլուն. պայծառ. մաքուր.

Սպիտակափայլ արծաթ։ Աղաւնիք սպիտակափայլք. (Ասող. ՟Գ. 16։ Գէ. ես.։)

Սպիտակափայլ լուսափառ դաշտի քարտենիդ։ Պայծառազգեստք եւ սպիտակափայլք ըստ պատահման արծաթոյ. (Նար. յիշ. խչ. եւ Նար. առաք.։)

Նստիս յառագաստի սպիտակափայլ բոցանման։ Սրբել սպիտակափայլ զպատմուճան հոգւոց մերոց. (Շ. տաղ.։)