ՍԱԲԱՒՈՎԹ կամ ՍԱԲԱՒՕԹ. σαβαώθ sabaoth. Բառ եբր. ձէպաօթ (թ. սիփահիլէրին ). այսինքն սպայից, սեպհաց, ասպետաց. այլ առաւել թարգմանի ի մեզ՝ Զօրութեանց, այսինքն Զօրաց.

Ադոնա տէր, ելովէ սաբաւովթ (այսինքն տէր տէր, աստուած զորութեանց)։ Օրհնեաց եզր զտէր աստուած բարձրեալ՝ զաստուած զսաբաւովթ։ Եղիցին նշանք ի սաբաւովթ տէառնէ. (՟Ա. Թագ. ՟Ա. 11։ ՟Ա. Եզր. ՟Թ. 46։ Ես. ՟Ը. 18։)

Տէր սաբաւօթ, որ է զօրաց, կամ զօրութեանց։ Սաբաւովթ ըստ եղբրայականին՝ զօրութեանց թարգմանի, այսինքն տէր երկնային զօրաց. (Առ որս. ՟Ե։ Սկեւռ. ես.։)

Վերին զօրութիւնք սաբաւովթ կոչին՝ հրեշտակք եւ հրեշտակապետք։ Եթէ ոչ տեառն սաբաւովթայ (կամ սաբաւօթայ) թողեալ էր մեզ զաւակ։ Այգի տեառն սաբաւովթայ տունդ իսրայէլի է. (Ոսկ. ես.։)

Ազատեաց նախանձն սաբաւովթայ ի ծառայութենէ բռնաւորին զմեզ. (Կիւրղ. ես.։)