adj.

speaking clearly, distinctly, explicit, intelligible, clear;
— լինել, to speak clearly.

adj.

τρανός expeditus, diversus. Յստակախօս, պարզաբան. պարզ.

Զլեզուսեդ պարզախօսս (իմաստութիւն). (Իմ. ՟Ժ. 21։)

Պարզախօս լիցին լեզուք ծանրախօսաց. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)

Պարզախօս լինել. Պարզ եւ բարւոք խօսել.

Լոկ պարզախոս լինել զյունարէնն. (Կոչ. ՟Ժ՟Է։ 1)