adj.

ministerial, official;
— օրագիր, official paper, gazette.

adj.

ՊԱՇՏՕՆԱԿԱՆ λειτουργικός liturgicus, ministralis. գրի եւ ՊԱՇՏՕՆԱԿ. Որ ինչ սեպհական է պաշտման կամ պաշտաման եւ պաշտօնէի.

Իսկ պաշտօնականին զարդու գերագոյնքն՝ հանդերձ քահանայիւքն՝ դնեն ի վերայ աստուածայնոյն սեղանոյ զսրբազանն հաց, եւ զօրհնութեանն բաժակ։ Քահանայիցն երկոքումբք ոտիւք ծունրդրութիւնքն՝ վեհագոյն քան զպաշտօնականին զարդու միով ոտամբն կրկնելն. (Դիոն. եկեղ.։)

Երրորդին պաշտօնակի երրեակի՝ նախ պատութիւնք, եւ ապա հրեշտակապետք, եւ յետոյ հրեշտակք։ Սարկաւագապետն, որում պարտ է դիտել զամենայն զպաշտօնականսն ներգործութիւնս. (Մաքս. ի դիոն.։)

Կամ իբր Պաշտօնաւոր. պաշտօնեայ. գործօնեայ.

Բժշկացն պաշտօնն զի՞նչ գործոյ գործակից հանդիպիցի գոլ պաշտօնական. Առողջութեան։ Եւ նաւակառուցաց պաշտօն, զի՞նչ գործոյ գործակից պաշտօնական իցէ. (Նաւում. Պղատ. եւթիփռոն.։)