Չաւատալի

որ եւ ՉՀԱՒԱՏԱԼԻ. Անհաւատալի. անկարծելի.

Այլոցն եւս՝ որ հանգոյն նոցին յայտնի չաւատալիք ի նոյն գիրս կան՝ հաւատալ. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Չաւատալի գիւտ։ Ասէր ոմն ողոքաւոր՝ չաւատալեացն պաշտօնատար. (Նար. ՟Խ՟Զ. ՟Ծ՟Գ։)