cf. Որոց.

s.

որ եւ ՈՐՐԱՆ, ՈՐՈՐՈՑ, ՈՐՈՑ, ՕՐՈՑ, ՕՐՈՐԱՆ. (որպէս թէ երերան, կամ օրօր երգով քնարան) Ննջարան նորածին տղայոց՝ շարժուն, որոյ երերմամբ ի քուն երթայ մանուկն.

Ուր ոչ մահիճք, եւ ոչ որորան գտանէր. (Մանդ. ՟Է։)

Որորէր գգուէր զորորանն (աշխարհի այն ինչ ստեղծելոյ կամ նորոգելոյ, զծածանուտ ջուրս). (Վրդն. ծն.։)