graceful.
cf. ՇՆՈՐՀԱԼԻՑ. κεχαριτώμενος, χαρίστερος gratiosus, gratior.
Եւ երկոքին ընդ առն շնորհաւորի. (Սիր. ՟Ժ՟Ը. 17։)
Ըստ շնորհաւոր կարգիս (քրիստոնէութեան) ծառայք քրիստոսի եմք. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զուրումն զշնորհաւոր լրջմտութիւն, զուրումն զսէրն ի միտսն հաստատէր. (Աթ. անտ.)
Գտեալ զբենիամին ոմն շնորհաւոր թարգման. (Խոր. ՟Գ. 54։)
Ըստ իմաստնոցն՝ եօթնամսեայ ծնեալ մանկոնք ապրին, եւ շնորհաւոր լինին։ Բարեսէր եւ շնորհաւոր կինն. (Տօնակ.։ Մաղաք. աբեղ.։)
Ոչ ծաղրածու, եւ առ մերձաւորսն շնորհաւոր. (Առ որս. ՟Ը։)
Սեղան շնորհաւոր՝ զկնի պահոցն. (Բրս. գոհ.։)
Յորժամ զպտուղն ատոք եւ հասուն ի ծայրսն ունիցի (ծառն), առաւել իմն շնորհաւոր տեսողացն երեւի. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
Բանք սնոտիք՝ այսպիսիք են, որք առ ժամանակ մի շնորհաւորք երեւին, եւ դիւր թուին. (Ոսկ. եփես. ՟Ժ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շնորհաւոր | շնորհաւորք |
| accusatif | շնորհաւոր | շնորհաւորս |
| génitif | շնորհաւորի | շնորհաւորաց |
| locatif | շնորհաւորի | շնորհաւորս |
| datif | շնորհաւորի | շնորհաւորաց |
| ablatif | շնորհաւորէ | շնորհաւորաց |
| instrumental | շնորհաւորաւ | շնորհաւորաւք |