adj. s.

Samaritan.

s.

ՇԱՄԱՐԻՏ որ եւ ՇԱՄՐՏԱՑԻ ՇԱՄՐԻՏ. Սամարացի . յն. սամարի՛դիս.

Շամարիտն ետես զանծանօթն եւ զօտարն ի նմանէ, եւ չարար զանց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)

Միթէ շամարիտքն անաստուածագոյն եւ՞ս իցեն քան զնոսա. (Կոչ. ՟Զ։)

ՍԱՄԱՐԱՑԻ որ եւ ՇԱՄՐՏԱՑԻ. cf. ի բռ. յտկ. ան։