adj.

ՇՈՂԱԳԱՅ որ եւ ՇԱՂԱԳԱՅ ասի, իբր Շողակաթ. որպէս յատուկ անուն՝ ի գալոյ անդր շողոյ.

Զվանսն՝ որ շողագայ անուանի։ Զվանսն՝ որ յաղագս ծագման իրիք լուսոյ աստուածայնոյ՝ շողագայ անուանի (ի գաւառին գեղամայ). (Ասող. ՟Գ. 2. 32։)