adj.

fulminating, fulminant;

chem.

— թթուուտ, fulminic acid.

adj.

ՇԱՆԹԱԿԱՆ կամ ՇԱՆԴԱԿԱՆ. κεραύνιος fulmineus. Սապհական շանթից եւ կայծականց. շանթային.

Ի վերուստ հրկէզ եղելոց (ի սոդոմ, եւ այլն). (քանզի թանդական հուրն ոչ իւիք ոչ կարացեալ չիջանել՝ արածի (ճարակի). Փիլ. իմաստն.։)

Որպէս զշանթական հուրդ, որ յորժամ անկանի՝ զինքն եւ յտեղին ծածկէ զաչաց. (Վրդն. պտմ.։)