adj.

προέχων praehanebns, antecipans, praecedens, praecellens. յն. ոճով. Նախկին ունօղ. նախագրաւօղ. բովանդակիչ. եւ Ունօղ զնախկին տեղի. գերագոյն. գերունակ. եւ Նախկին. նախնական.

Որպէս գիտօղ, որպէս զնախունակ ամենայն գիտութեանց։ Ամենայն էիցս հաւաքիչ եւ նախունակ. (Դիոն. ածայ.։)

Մնացուած ինչ պահեաց նախունակ երկդիմի կերպին. (Նար. ՟Ի՟Դ։)