ՅՕԺԱՐ. մ. ՅՕԺԱՐԱԲԱՐ προθύμως, προερετικῶς prompte, sponte, ultro, libenter, alacriter. Յօժար կամօք. կամակար. ախորժ հաճութեամբ. յօժարութեամբ. մտադիւր. սիրով, սրտանց.

Սերմանեաց յօժար զսերմանիսն իւր յերկիր. (Եփր. համաբ.։)

Քաջապէս մտին յօժար ի կապանս բանտիցն. (Տաղ.։)

Յօժար զբօսեալ են զկարասեաւ. (Ոսկ. եբր.։)

Ի մեզ միութեանն լինել յօժարաբար։ Զկատարելութեանն յօժարաբար ընձեռեալ ախորժակս. (Կիւրղ. գանձ.։ Պիտ.։)