relation, affinity, conformity, similarity;
fitness, suitableness.
ՅԱՆԳՈՒԹԻՒՆ կամ ՅԱՆԿՈՒԹԻՒՆ. συγγένεια affinitas, convenientia եւ այլն. Յանգ գոլն. հարակցութիւն. ազգակցութիւն. յարաբերութիւն. բերումն. յանկաւորութիւն. յանկչիլն. դիպողութիւն. յարմարութիւն. յարումն. կախումն. կապակցութիւն. մերձաւորութիւն. հանգանակութիւն. հանդիպումն.
Ո՛վ կին, քաղաք մեք եմք քեզ. բայց դու միաբանութեամբ յանգութեամբ միայն զուգեցար ընդ օտարին (Սամփսոնի). (Փիլ. սամփս.։)
Այսպէս աներկբայ ունի առ պարսաւելիսն յանկութիւն բանի։ Ոյց գրեթէ անորիշ յիրերաց եւ անբաժանելի թուէր յանկութիւն զմիմեամբք ողջունելն խառնուածոյն. (Պիտ.։)
Միտքն զիա՞րդ կարասցեն հասու լինել անճառելւոյն, եթէ ոչ ունիցի յանգութիւն ի նմին իմանալւոյն։ Իսկ զորոյ ունին յանգութիւն, բերէ եւ զնորին ճշմարտութեամբ. (Շիր.։)
Ձայնիւ երգէին ի տաճարին առաւել եւս յանգութեամբ եւ մարգարէական հոգւով քան զդաւթեան սաղմոսն. (Նար. երգ.։)
Յանկութեամբ ընտանեգունի առ Աստուած մեծագոյնն սրբեցութեանց. (Մեկն. ղեւտ.։)
Ցամաքն (անուն) ինչ մի է երկրի, որ ունի յանկութիւն բնութեան նորա. (Վեցօր. ՟Դ։)
Երկաքանչիւր ի սոցանէ յանգութիւն ունի առ իրեարս. (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յանգութիւն | յանգութիւնք |
| accusatif | յանգութիւն | յանգութիւնս |
| génitif | յանգութեան | յանգութեանց |
| locatif | յանգութեան | յանգութիւնս |
| datif | յանգութեան | յանգութեանց |
| ablatif | յանգութենէ | յանգութեանց |
| instrumental | յանգութեամբ | յանգութեամբք |