adj.

ՅՈԽՈՐՏ որ եւ ՅԱԽՈՐՏ, ՅԱՀՈՒՐԴ. Խրոխտ. յանդուգն.

Իբրեւ զյանդուգն եւ զյոխորտ։ Իբրեւ զյանդուգնս եւ զյոխորտս. (Իսիւք.։)

adv.

ՅՈԽՈՐՏ. մ. ՅՈԽՈՐՏԱԲԱՐ Յանդգնաբար. անխորհրդաբար. աներկիւղ համարձակութեամբ. յահուր. յահըռնաբար. վայրապար.

Ասորի մեծաջան եւ անօգուտ ուսմամբք աշխատեալք յոխորտ. (Փարպ.։)

Առաւել յոխորտաբար եւ քաջափոյթ ձեռնարկութեամբ զգործն ի կատարումն աւարտեաց. (Խոր. ՟Դ. 58։)

Յոխորտաբար առ կռուարարութիւնսն յարձակել. (Յհ. իմ. պաւլ.։)