adv.

Յաւէտ. յաւէժ. յաւէժաբար.

Յաւէտաբար միշտ եւ գերագոյնս ինքն զմեզ տեսանելով. (Թէոդոր. խչ.։)

Փոյթ յաւետաբար ունելով առ ի գիտել, թէ պահանջելոց է ի մէնջ զաւանդութիւն վարդապետութեան շնորհացն. (Կիւրղ. ղկ.։)