adj.

living together;
cf. Միայնակեաց.

cf. ՄԻԱՅՆԱԿԵԱՑ.

Միակեաց մի՛ շարժեսցի ըստ ինքեան։ Միակեաց՝ որ սիրէ զանփառութիւն. (Եւագր. ՟Ի՟Ը. ՟Լ՟Բ։)

Նեղագոյն յարկք եւ մենարանք միակեցաց. (Վրդն. երգ.։)

Երեք աբեղայք գնացին յերկիրն թզկաց. եւ տեսեալ նոցա զմիակեցունսն՝ փախեան ի նոցանէ. (Հ. ապր. ՟Գ.։)

Եւ Միակենցաղ. կենակից. կենակից. համակցորդ. հաղորդական.

Զարքայութիւնն յարդարէ. (յորում միակեաց վայելչութիւն ամենայն արժանաւոր բանաւորաց. Ագաթ.։)