s.

con substantiality;
simultaneousness;
compatibility.

s.

ὀμοιουσιότης consubstantialitas ἐνότης, μονάς unio, unitas. Որպէս Համագոյութիւն յաստուածայինս, կամ միութիւն աստուածութեան.

Սուրբ երրորդութիւնն եւ երանելի միասնականութիւնն անբաժին եւ միաւրեալ է յինքեան. Յաղագս որ առ հայր բանին միասնականութեան։ Զսուրբ հոգին՝ որ զնոյն միասնականութիւնն ունի առ որդին. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)

Միասնականութիւն սուրբ երրորդութեանն. (Փարպ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։ Աթ. ի հոգին սուրբ.։)

ՄԻԱՍՆԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. որպէս Միաբանութիւն կամ միաւորութիւն յարարածս.

Կամարքն ի միմեանս կապեալ՝ միասնականութիւն է եկեղեցւոյ, ո՛ւր եւ շինեցան ի ծագս տիեզերաց, վասն համադաւան խոստովանութեանն. (Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միասնականութիւն միասնականութիւնք
accusatif միասնականութիւն միասնականութիւնս
génitif միասնականութեան միասնականութեանց
locatif միասնականութեան միասնականութիւնս
datif միասնականութեան միասնականութեանց
ablatif միասնականութենէ միասնականութեանց
instrumental միասնականութեամբ միասնականութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անմիասնականութիւն, ութեան

Voir tout