adj.

Մթին. մթագին. նսեմ. խրթին.

Մթատեսակ իմնձեւով եւ խաչ ընդ աղօտ երեւեալ ի ներքոյ կամարացն. (Երզն. ՟ժ. խորան.։)

Ի մթատեսակ աստեղն, զոր մազարովթ կոչէ. (Ոսկիփոր.։)

Մթատեսակ եւ առակաւոր հանճարով. (Վրդն. սղ.։)