s.

spirituality.

s.

Հոգեւորն գոլ. ունելն զհոգեւոր առաքինութիւն, կամ զշնորհս հոգւոյն սրբոյ.

Թէպէտեւ օրէնք հոգեւոր են, սակայն ընդ հոգեւորութեանն նոցա աւորութիւնն գրգանաց եւ փափկութեան հաղորդեալ էր. (Եփր. հռ.։)

Դարձաւ ի հոգեւորութենէն, եւ եղեւ մարմին. (Լմբ. սղ.։)

Ի չափ հասակի հոգեւորութեանն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Որք միանգամ հոգեւորութեամբ (յն. հոգւով աստուծոյ) շրջին, նոքա են որդիք աստուծոյ. (Կոչ. ՟Է։)

ՀՈԳԵՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Ունելն զհոգի բանական.

Զմարդկայինն ի բաց կրճատեալ եհան ի մարմնոյն քրիստոսի զբանական հոգին, ասելով, աստուածային էր հոգիացեալ հոգեւորութեամբ. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հոգեւորութիւն հոգեւորութիւնք
accusatif հոգեւորութիւն հոգեւորութիւնս
génitif հոգեւորութեան հոգեւորութեանց
locatif հոգեւորութեան հոգեւորութիւնս
datif հոգեւորութեան հոգեւորութեանց
ablatif հոգեւորութենէ հոգեւորութեանց
instrumental հոգեւորութեամբ հոգեւորութեամբք