demand, interrogation, question;
—ս առնել, մտտուցանել, to ask or address questions, to question.
ՀԱՐՑՈՒԱԾ ἑρώτημα, ἑπερώτημα interrogatio, quaestio. որ եւ ՀԱՐՑ. Հարցումն. բանն հարցեալ. խնդիր պատասխանւոյ. հետաքննութիւն. քննութիւն յատենի. հարցափորձ.
Պատգամ սրբոց է հարցուածս. (Դան. ՟Դ. 4։)
Սանձահարին հարցուածովք. (Եզնիկ.։)
Լուծանէր զհարցուածոյն խնդիր։ Յառողջամիտ հարցուածի. (Պիտ.։)
Մատուցանէր հարցուածս վարդապետին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 42։)
Հարցուածոյ պայմանաւ զբանն առաջի դնէ. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Հարցի զնա հարցուածս. (Եւս. պտմ. ՟Դ. 16։)
Կապանօք զնոսա խոշտանկելով, եւ հարցուածովք. (Յհ. կթ.։)