adj.

blasphemous;
— բան, blasphemy.

adj.

Որ բերէ յինքեան զհայհոյութիւն. եւ Հայհոյիչ. թշնամանօղ.

Հայհոյական բանիւ, կամ ձայնս, բարս. (Գր. հր.։ Պրպմ. ՟Ծ՟Դ։ Արծր. ՟Ա. 1։)

Ի բիւրապատիկ հայհոյական կոհակաց ալեաց իբր զիմաստութեանն տուն. (Սկեւռ. ի լմբ.։)

Ոչ բաւեմ հայհոյական դրացեաց, եւ այլանդակաց. (Մագ. ՟Հ՟Բ։)