adj.

kind, condescending, complaisant.

adj.

Կատարիչ հաճոյից. կամակատար. եւ հաճոյական.

Հաճոյակատար կամօքն խրատէ զամենեսին. (Ագաթ.։)

Ընծայիւք եւ հաճոյակատար օժտիւք. (Կանոն.։)

Հաճոյակատար աստուծոյ վարուք. (Յհ. կթ.։)

Աբէլ՝ հաճոյակատար կամացն աստուծոյ պատարագօքն քան զամենայն մարդիկ. (Տօնակ.։)