adj.

full of fire, ardent, burning.

adj.

Հորվ լցեալ կամ լի. որ ունի յինքեան զհուր. եւ Հրախուռն, կամ հրագոյն. հրակերպ.

Ծաղր առնէ զշարժումն հրալից. (Յոբ. ՟Ի՟Ա. 20. յն. հրազգեաց կամ հրակիր։)

Սիւն գործեալ ի հրալից վիմին. (Շար.։)

Ջահ վառեալ սուրբ սերովբէն՝ կայր ի սպասու հրալից վիմին. այսինքն վերեզմանին քրիստոսի. (Շ. տաղ.։)

Եռանդնակայծակ հրալից արիւնոտ. (Թէոդոր. խչ.։)

Ա՛ռ զհրալից սկտեղս, եւ տա՛ր մօրն քո. (Եփր. ի յհ. մկ.։)