s.

ՀՈԳԵՄՈՆ. Փոխանակ գրելոյ ՀԷԳԵՄՈՆ կամ ՀԻԳԵՄՈՆ. որ եւ ՀԵԳԵՄՈՆԻԴԷՍ. Բառ յն. իղէմօն, իղէմօնի՛տիս. ἠγεμών dux, praeses, auctor. այսինքն Առաջնորդ. դատաւոր. իշխան.

Զհոգեմոնն աշխարհին ուղղել փութացան։ Զրպարտեցին առաջի հոգեմոնի. (Ոսկ. գծ.։)

Ի ձեռն չարաբաստի ուրումն հոգեմոնի։ Առաջի ագրիկողայոսի հոգեմոնի։ Հոգեմոնն պռիմիանոս։ Յիշխանութեանն պռիմիանոսի հոգեմոնի. (ՃՃ.։)

Առաքեաց զնոսա կապանօք լիւսիաս առ ագրիկողայոս հոգեմոն. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ՟Գ.։)