to incline, to lean, to bend, to bow.
եւ չ. ՀԱԿԵՄ ՀԱԿԻՄ. βρίθω degravo, -or ἑκλίνω inclino, -or;
vergo Ծանրութեամբ ի մի կողմն կամ ի վայր բերել, միտել. (լծ. թ. էկմէք, էկիլմէք)
Հակէ հողեղէն յարկ զմիտս բազմահոգս. (Իմ. ՟Թ. 15։)
Գլուխդ հակեաց, եւ ընկէց զքեզ. (Մամիկ.։)
Բառնալ զինքեամբ զծանրութիւն հակօղ. (Պիտ.։)
Բնութիւն վայրաքարշ եւ հակեցօղ է ի մեղս. (Սկեւռ. աղ.։)
Զի մի՛ ընդ մարմնոյ վայրաբեր եղեալ հակիցէ. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Գ։)
Երկիր իւրով ծանրութեամբ հակէ՝ ի վայր իջանել. (Շիր.։)
Հակել յայս կշէռս յայս կոյս կամ յայն։ Երիտասարդին բարք երբեմն ի չարն հակէ, եւ երբեմն ի բարին։ Ունիմք զկամս՝ ընդ որ ախորժեմքն, հակել. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. ատ.։)
Հանապազ ի վայր հակիմք ի բարձութենէ առաքինութեան. (Գր. հր.։)