s.

that conducts to the end, finisher, executor;
consecrator;

adj.

executive.

adj.

τελειωτής consummator, initiator. Ի կատար հասուցիչ. եւ մանաւանդ՝ Խորհրդակատար.

Կատարիչ կամաց նորա. (Ագաթ.։)

Հայեսցո՛ւք ի զօրագլուխն հաւատոց, եւ ի կատարիչն յիսուս. (Եբր. ՟Ժ՟Բ. 2։)

Յառնեմք ի մկրտութիւն ընդոստուցանէ զիս հոգին, յօժա՛ր եմ կատարիչս. (Ածաբ. մկրտ.։)

Ձայն բարբառոյ յանապատի, կատարիչ խորհրդոյ. (Շար.։)

Կատարիչ կնքեցելոց, տենչանք երեխայից. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Կատարիչ ասի (քահանայն), նախ՝ վասն մկրտութեան, երկրորդ՝ ձեռնադրութեան սակս (որով քահանայագործ է, եւ արձակէ). (Սարկ. քհ.։)