qui fait la volonté d'autrui, complaisant, bienveillant, condescendant.
θελητής, θεραπευτής studiosus, officiosus. Արարօղ կամաց այռոց. կամակատար. հռու. հնազանդ. ջերմ պաշտօնեայ. մտադիւր ծառայօղ.
Քահանայս անարատս՝ կամարարս օրինացն՝ ՟Ա. (Մակ. ՟Դ. 42։)
Զկամարարս աստուածութեան իւրոց։ Զսիրելիս իւր եւ զկամարարս։ Որ սատանայի կամարարք եղեն. (Ագաթ.։ Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)
Այսօր քրիստոսի խորհրդակից, եւ վաղիւն սատանայի կամարար. (Մանդ. ՟Ա։)
Որ պատրաստեալ է սատանայի, եւ նորին կամարարաց. (Եփր. գող.։)
Ի մաքրոց եւ ի կամարարից։ Հրեշտակ կամարար. (Նար. ՟Լ՟Դ. ՟Ղ՟Բ։)
Քանզի էր հեզ յոյժ (մովսէս), եւ յաղագս այսորիկ ասի կամարար աստուծոյ. (Դիոն. թղթ.) յն. θεράπων պաշտօնեայ։
ԿԱՄԱՐԱՐ. Ըստ յն. ոճոյ՝ սեպհական անուն միանձանց, որպէս երբեմն եսսեանց առ եբրայեցիս. յն. θεραπευτής , այսինքն պաշտօնեայ (աստուծոյ).
Ոմանք կամարարս, իսկ ոմանք միայնացեալս անուանեալ. (Դիոն. եկեղ.։)
Յաղագս միայնակեցաց, այսինքն կամարարացն կարգի։ Ասէ զգայիոս կամարար. եւ է կամարարդ անուն ի վերայ միայնակեցաց. (Մաքս. ի դիոն.։)
ԿԱՄԱՐԱՐ ասի եւ Աստուած, զի առնէ զկամս երկիւղածաց իւրոց. կամ որպէս անվրէպ կատարօղ զկամս իւր, զի կամաց նորա ոչ ոք կայ հակառակ.
Հաճեսցի տէր կամարար ընդ եկեղեցիս իւր. (Եղիշ. ՟Ը։)
Բարեգութ, հզօր, կամարար, կարօղ։ Բարձրեալ անքնին, մերձաւոր կամարար։ Ստեղծիչ գոյից, եւ տէր կամարար. (Նար. ՟Խ՟Ե. ՟Ղ. ՟Ղ՟Գ։)
Կամեցօղ բարեաց, տէր կամարար. (Ժմ.։)
Եւ կամ որպէս Սաբաւովթ, այսինքն (Տէր) զօրութեանց, որք անվրէպ կատարեն զկամս աստուծոյ.
Եւ զտէր կամարար տեսի աչօք իմովք։ Այսպէս ասէ բա, տէր կամարար. (Ոսկ. ես.։)
Այգի կամարարի տունն իսրայէլի է։ Այսպէս ասէ տէր կամարար. (Եփր. աւետար.։)
(որ հայի ի պէսպէս առնումս եբր. ձայնիս, այսինքն սպայից, պաշտօնէից եւ այլն. եւ ի բանս սաղմոսին ՝ ուր ասի զհրեշտակաց,
Պաշտօնեայք, եւ արարողք կամաց նորա)։