adj.

factious, mntinous, turbulent, seditious, riotous, unquiet, restless;
meddling, mischief-making;
revolutionary.

adj.

Որ առնէ կամ յարուցանէ զխռովութիւն. խռովիչ. խռովարկու. աղմկարար.

Լինին խռովարարք եւ բարկազօղք. (Յճխ. ՟Ե։)

Զխռովարարս քաղաքացն. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Փութալ հանել ի մէնջ զխռովարարն. (Շ. ընդհ.։)

Խռով արար խորհուրդք. (Լմբ. սղ.։)

Խորհուրդք խռովարարք. (Ի գիրս խոսր.։)