adj.

neighing;

s.

—ն, neigh.

adj.

ԽԽՆՋԱԿԱՆ կամ ԽԸԽԸՆՋԱԿԱՆ. χρεματιστικός qui potest et solet hinnire. Որ ունի զբնութիւն խրխնջօղ. վրնջողական. (մակդիր ձիոյ)

Այոսքիկ եւ իսկապէս յատուկք ասին. քանզի թէ ձի խխնջական. եւ եթէ խըխընջական, ձի. (Պորփ.։)

s.

ԽԽՆՋԱԿԱՆՆ. գ. ԽԽՆՋԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. Կարողութիւն խխնջելոյկամ խրխնջելոյ. Վրնջիւն. յատկութիւն ձիոյ.

Խխնջականն՝ ձիոյ, կամ զձիոյր(ստորոգի)։ Ձիոյ՝ խխնջականն. (Պորփ. Անյաղթ պորփ.։ Պրպմ. ՟Ի՟Զ։)

Որպէս ծիծաղականութիւն մարդոյ, եւ խխնջականութիւն՝ ձիոյ. (Դամասկ.։)