to consign, to place in the hands of some one;
to lend, to give;
to undertake, to prove;
to transmit, to refer, to leave in writing.
ԸՆՁԵՌԵՄ ἑγχειρίζω, παραδίδωμι trado որ եւ ԸՆԴՁԵՌԵԼ. Ձեռն ի ձեռանէ տալ զիմն. կարկառել. աւանդել բանիւ կամ գրով. փոխանցել. շնորհել. պարգեւել. ընծայել. մատուցանել. մատակարարել. առթել. տալ.
Առեալ զնա (զմկրտեալն) քահանայիցն՝ ընձեռեն առաջնորդի ընծայմանն (կնքահօր). (Դիոն. եկեղ.։)
Որով իւրեանքն ախտանան, ընձեռեսցեն թողութիւն այլոց. (Ոսկ. ի պետր.։)
Ուսա՞ր յումեքէ, եթէ ծառայի տէրն զհաւասար ծառայութեանն ընձեռիցէ. (Եփր. աւետար.։)
Տրտմութիւն եւ խնդութիւն՝ ըստ Աստուծոյ լեալ, մխիթարութիւն ընձեռէ. (Յճխ. ՟Է։)
Եթէ կորուսանէ բանն, առաւել եւս գործն ընձեռէ կորուստ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Զիա՞րդ զիս ինքն առ ձեռն պատրաստ ընձեռեցից յաղագս Աստուծոյ բանիցն. (Առ որս. ՟Բ։)
Ընձեռել որդւոց օրէնս փոխանորդութեամբ, կամ կաթիլ շնորհի, կամ կոչմունս աստեղաց. (Փիլ.։)
Ընձեռել անձրեւ, կամ յոյս, կեանս, սիրտ այլ, պտուղ, եւ այլն. (Նար.։)
Ըստ քերթողական հրահանգացն ընձեռել։ Քաղդէացւոց մատեանքն մեզ ընձեռեցին. (Յհ. կթ.։)
Առին, եւ մեզ ընձեռեցին։ Իմանալի զօրութիւն նմին ընձեռեաց. (Լմբ. ատ.։)
ԸՆՁԵՌԵՄ. ն. ԸՆՁԵՌԻՄ. հ. Ընդունել զիմն ի ձեռանէ այլոց, կամ հայցել առնուլ. եւ Զբռամբ ածել. ունել ի ձեռին. հաւատալ այլոց ի մեր ձեռս զաւանդ ինչ.
Զդատաւորական աթոռն ընձեռեսցես ի թագաւորացն։ Զդատաւորական իշխանութիւն ընձեռիցէ՛ք։ Որոյ զամենայն աշխարհաց դատաւորական իշխանութիւնն ընձեռեալ էր. (ՃՃ.։)
Ո՛չ եթէ զոր կամեցարդ, այլ զոր ընձեռեցար (յԱստուծոյ), քարոզեցեր։ Զստորասոյզսն ընձեռելով՝ ի խորին խաւարի թաքիցեն. (Փիլ. յովն. եւ Փիլ. բագն.։)
Այնպէս անկեալ կան յիրս ընձեռեալս նոցա, որպէս թէ չիցեն բնաւ տալոց համար. (Սարկ. քհ.։)
ԸՆՁԵՌԵԼ. իբր Ձեռնարկել. բուռն հարկանել. ἑπιχειρέω manum admoveo, aggredior
Որք ի կակղագոյն նիւթիցն յոմանս ընձեռեն ձեւ ինչ տպաւորել. (Պղատ. տիմ.։)