s.

contradiction, disputation;
antiphrasis.

s.

ἁντιλογία contradictio, controversia ἁνθυποφορά objectio Դիմախօսութիւն. առարկութիւն. հակառակութիւն, պատասխանատուութիւն. կշտամբութիւն. հակասութիւն. ներհակութիւն.

Առանց ամենայն ընդդիմաբանութեան՝ նուազն ի լաւէն օրհնի եւ սրբի։ Ընդդիմաբանութիւն, որպէս ի (դիմաց) հերձուածողաց. (Կիւրղ. գանձ.։)

Յորս ոչ գոյ ընդդիմաբանութիւնն, թէ իմ է. (Եփր. աւետար.։)

Չի՛ք աստ ընդդիմաբանութիւն (ի մէջ բանից գրոց). (Շ. ՟ա. պ. ՟Ծ՟Գ։)

Յարդարէ զլուծումն ընդդիմաբանութեանն. (Սարգ. յկ. ՟Է։)

Ի բաց կացեալ յընդդիմաբանութեանցն. (Ճ. ՟Ա.։)

Եւ մի՛ յերկիւղ ընդդիմաբանութեան աղխել զշրթունս. այսինքն առ ահի դիմախօսութեան հակառակորդաց. (Սարկ. քհ.։)

Ոչ տիրապէս առ նա հանդիպի ընդդիմաբանութիւնս, այլ ամենից սխալողաց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդդիմաբանութիւն ընդդիմաբանութիւնք
accusatif ընդդիմաբանութիւն ընդդիմաբանութիւնս
génitif ընդդիմաբանութեան ընդդիմաբանութեանց
locatif ընդդիմաբանութեան ընդդիմաբանութիւնս
datif ընդդիմաբանութեան ընդդիմաբանութեանց
ablatif ընդդիմաբանութենէ ընդդիմաբանութեանց
instrumental ընդդիմաբանութեամբ ընդդիմաբանութեամբք