Բառ յն. է՛ւրօս. εὗρος eurus Անուն արեւելեան հողմոց առ հասարակ. եւ առանձինն՝ ձմեռնային արեւելեանն խառն ընդ հիւսիսի.
Որք յարեւելից ելեալ լինին շարունակք, եւրոսք կոչին։ Եւրոսացն՝ այն, որ յամառնային յեղանակն յելէն արեւու շնչեալ լինի, կեկիաս կոչի ... եւ որ ի ձմեռն արեւելեանն շնչեալ լինի, եւրոս կոչի. (Արիստ. աշխ.։)