Դիպօղ բան. յանկաւոր եւ յարմարական ասացուած, առարկուած, կամ պատասխանատուութիւն.
Ետ գրել հրամանաւ եւ սիրով դիպաբանութիւն հակառակացն. (Շ. բարձր.։)
Յաղագս պենտակոստէին բազումք բազում ինչ առադրեն դիպաբանութեամբ. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դիպաբանութիւն | դիպաբանութիւնք |
| accusatif | դիպաբանութիւն | դիպաբանութիւնս |
| génitif | դիպաբանութեան | դիպաբանութեանց |
| locatif | դիպաբանութեան | դիպաբանութիւնս |
| datif | դիպաբանութեան | դիպաբանութեանց |
| ablatif | դիպաբանութենէ | դիպաբանութեանց |
| instrumental | դիպաբանութեամբ | դիպաբանութեամբք |